در این مطلب از مجله سلامتی نبض قصد داریم به معرفی ویژگی‌های افراد درونگرا بپردازیم. درونگراها بیشتر زمانی احساس راحتی می‌کنند که بر روی افکار و ایده‌های درونی خود تمرکز می‌کنند تا آنچه در بیرون اتفاق می‌افتد. درونگراها از گذراندن وقت در گروه‌ها و یا جمعیت‌های بزرگ لذت نمی‌برند و فقط با یک یا دو نفر وقت‌گذرانی می‌کنند.

 وقتی کلمه درونگرا را می‌شنوید، ممکن است به کسی فکر کنید که خجالتی یا ساکت است و ترجیح می‌دهد تنها باشد. شاید این ویژگی برای برخی افراد درونگرا صادق باشد، اما این تیپ شخصیتی ویژگی‌های بیشتری دارد. اینکه شما فردی درونگرا یا برونگرا هستید، بستگی به نحوه پردازش دنیای اطرافتان دارد.

بیشتر بخوانید: ۵۰ باید و نباید زندگی زناشویی

 یونگ برای اولین بار از اصطلاح درونگرا استفاده کرد

 روان‌شناسی به نام کارل یونگ در دهه ۱۹۲۰ شروع به استفاده از اصطلاحات درونگرا و برونگرا کرد. این دو تیپ شخصیتی را بر اساس نحوه دریافت انرژی و یا صرف انرژی خود دسته‌بندی می‌کنند. یونگ می‌گوید درون‌گراها برای شارژ مجدد به ذهن خود روی می‌آورند، درحالی‌که برون‌گراها برای گرفتن انرژی، به دنبال افراد دیگر هستند.

 ویژگی‌های افراد درونگرا

 حدود یک‌سوم تا نیمی از مردم ایالات متحده درونگرا هستند، اما درونگراها الگوهای رفتاری بسیاری دارند. ویژگی‌های افراد درونگرا شامل موارد زیر است:

•  برای تمرکز نیاز به سکوت دارند
•  خودآگاه هستند
•  برای تصمیم‌گیری زمان می‌گذارند
•  از تنهایی احساس راحتی می‌کنند
•  کار گروهی را دوست ندارند
•  نوشتن را به صحبت‌کردن ترجیح می‌دهند
•  پس از حضور در جمع احساس خستگی می‌کنند
•  دوستان کمی دارند، اما با این دوستان بسیار صمیمی هستند

 یکی از راه‌های فهمیدن اینکه آیا درون‌گرا هستید یا خیر، شرکت در آزمونی مانند نشانگر نوع مایرز – بریگز (MBTI) است.

 علل درونگرایی

 دانشمندان به‌طورقطع نمی‌دانند که دلیلی برای درونگرایی یا برونگرایی وجود دارد یا خیر. چیزی که آنها می‌دانند این است که مغز این دو تیپ شخصیتی کمی متفاوت از یکدیگر کار می‌کند. محققان دریافته‌اند که درونگراها نسبت به افراد برونگرا جریان خون بیشتری در لوب پیشانی خود دارند. این قسمت از مغز به شما کمک می‌کند تا چیزها را به‌خاطر بسپارید، مشکلات را حل کنید و از قبل برنامه‌ریزی کنید.

 واکنش مغز درونگراها نسبت به دوپامین متفاوت از مغز برونگراها است. دوپامین یک ماده شیمیایی است که بخش پاداش و لذت‌جویی مغز شما را فعال می‌کند. درونگراها و برونگراها مقدار یکسانی از این ماده شیمیایی را دارند، اما مغز برون‌گراها از ترشح دوپامین هیجان‌زده می‌شود. از سوی دیگر، درونگراها به‌اندازه برونگراها با ترشح دوپامین هیجان‌زده نمی‌شوند.

 انواع درونگرایی

 اگر یک طیف را در نظر بگیریم. درونگرایی و برونگرایی بر روی دو سر طیف قرار دارند. همه افراد درونگرا مانند هم نیستند و اندازه یکدیگر درونگرا نیستند. برخی از افراد کاملاً در وسط این طیف هستند که به آنها میانگرا گفته می‌شود.

 تمام درونگراها معمولاً چند ویژگی از برونگراها را دارند و بالعکس.

 یک مطالعه نشان می‌دهد که درونگراها در یکی از چهار زیرگروه قرار می‌گیرند:

 ویژگی‌های افراد درونگرای اجتماعی

 درونگراهای اجتماعی نوع کلاسیک درونگرایی هستند. درونگراهای اجتماعی گروه‌های کوچک و محیط‌های آرام را در میان جمعیت دوست دارند.

 ویژگی‌های افراد درونگرای متفکر

 افراد این گروه خیال‌باف هستند. آنها زمان زیادی را صرف افکار خود می‌کنند و تمایل به تخیل خلاق دارند.

 ویژگی‌های افراد درونگرای مضطرب

 درونگراهای مضطرب به دلیل اینکه اغلب بین مردم احساس بدی دارند و یا خجالت می‌کشند، به دنبال این هستند که زمانی را برای تنهایی خود داشته باشند.

 ویژگی‌های افراد درونگرای محدود/بازدارنده

 این افراد درونگرا قبل از انجام هر کاری خیلی فکر می‌کنند. آنها به‌احتمال زیاد تصمیمی از روی هوس نمی‌گیرند و معمولاً به زمان بیشتری برای انجام کارهایشان نیاز دارند.

 افراد درونگرا ممکن است در طول زمان هر یک از این انواع درونگرایی را تجربه کنند؛ ولی به‌احتمال زیاد از یک فرد درونگرا به یک فرد برونگرا تغییر نخواهند کرد. اما این امکان وجود دارد که بسته به آنچه در زندگی آنها می‌گذرد، روی این طیف جایشان تغییر کند.

 درونگرایی در مقابل کمرویی و خجالت

 بسیاری از افراد، درونگراها را خجالتی می‌دانند، اما این دو به هم مرتبط نیستند. درونگرایی یک تیپ شخصیتی است، درحالی‌که کمرویی و خجالت یک احساس است.

 افرادی که خجالتی هستند وقتی در موقعیت‌های اجتماعی قرار می‌گیرند، به‌خصوص وقتی در اطراف غریبه‌ها هستند، احساس ناخوشایندی یا ناراحتی می‌کنند. آنها ممکن است آن‌قدر عصبی شوند که عرق کنند. ممکن است ضربان قلب آنها تندتر شود و ممکن است دچار معده درد شوند. آنها ممکن است تمایل داشته باشند نخواهند در موقعیت‌های اجتماعی قرار بگیرند، زیرا احساسات منفی را که هنگام رفتن به مهمانی‌ها یا فعالیت‌های دیگر پیدا می‌کنند، دوست ندارند.

 ویژگی‌های افراد درونگرا نشان می دهد که افرادی که درونگرا هستند نیز ترجیح می‌دهند در موقعیت‌های اجتماعی قرار نگیرند، اما به این دلیل است که در انجام کارها به‌تنهایی یا با یک یا دو نفر دیگر احساس انرژی یا راحتی بیشتری می‌کنند. آنها تنها بودن یا در گروه‌های بسیار کوچک بودن را ترجیح می‌دهند.

 افسانه‌هایی در مورد ویژگی‌های افراد درونگرا

 درونگراها خجالتی هستند

 یک افسانه رایج در مورد افراد درونگرا این است که آنها خجالتی هستند. برخی از افراد درونگرا ممکن است خجالتی باشند، اما این در مورد همه افراد درونگرا صدق نمی‌کند.

 درونگراها صمیمی نیستند

 درونگرا بودن تأثیری بر صمیمی بودن شما ندارد. برخی از افراد ممکن است فکر کنند که افراد درونگرا غیردوستانه و غیر صمیمی هستند؛ زیرا تمایلی به داشتن گروه‌های بزرگ دوستان و شرکت در گفتگوها در گردهمایی‌ها ندارند.

 درونگراها نمی‌توانند رهبر باشند

 اگرچه ممکن است افراد زمانی که یک رهبر را تصور می‌کنند به شخصیتی برونگرا فکر کنند، اما درونگراها نیز مهارت‌هایی دارند که رئیس و رهبر باشند.

 برخی از ویژگی‌ها که آنها را رهبرانی مؤثر می‌سازد:

•  آنها به ایده‌های کارمندان خود گوش می‌دهند.
•  می‌توانند روی اهداف بلندمدت متمرکز بمانند.
•  ممکن است کمتر تهدیدکننده به نظر برسند، بنابراین افراد ممکن است آنها را در نقش‌هایشان بپذیرند.

 حتی با دانستن ویژگی‌های افراد درونگرا، شناخت آنها سخت است. افراد درونگرا ترجیح می‌دهند تنها با افراد معدودی دوستی عمیق داشته باشند. آن‌ها ممکن است در یک جمع یا یک مهمانی با یک غریبه راحت هم‌کلام نشوند، اما افرادی که با آنها صمیمی هستند آنها را به‌خوبی می‌شناسند و با آنها دوستی واقعی برقرار می‌کنند.